رشد حرکتی پاهای کودک

مراحل رشد حرکتی پاهای کودک

              مجموع :روانشناسی

 اولین و اصلی‌ترین فعالیت حرکتی پاها «راه رفتن» است. این توانایی آزادی بسیاری را به کودک عطا می‌کند. اما این توانایی در ابتدا نواقص زیادی دارد و فقط شامل راه رفتن معمولی می‌شود که حتی بعضی مواقع با دشواریهایی همراه است (مثل افتادن) با رشد عضلات پاهای کودک ، او این نواقص را برطرف می‌کند و در کنار آن مهارتهای جدیدی را به آن اضافه می‌نماید که به آزادی عمل بیشتر او منجر می‌شود. از مهمترین این مهارتها عبارتند از : «بالا رفتن ، دویدن ، پریدن و شناکردن».

بالا رفتن

«بالا رفتن» از پله‌ها در آغاز به کمک دستها و در واقع بصورت «چهار دست و پا» در حالی که «پایین رفتن» از پله‌ها بصورت «عقب عقب رفتن» صورت می‌گیرد. در این زمانها کودک نمی‌تواند به تنهایی راه برود. پس از آنکه او توانست به تنهایی راه برود، او با حالت ایستاده و به کمک «نرده» یا «فردی» از پله‌ها بالا و پایین می‌رود.

کودک در ابتدا فقط یکی از پاها را جلو می‌گذارد ولی همراه با رشد کودک و در نتیجه تمرین از تکیه کردن به چیزی صرف نظر کرده و پاها را یکی پس از دیگری به جلو می‌گذارد. در این موقع حداکثر کودکان در حدود «چهار سالگی» هستند. اما جنسیت نیز در این امر مؤثر است بطوری که دختران از پسران در این مهارت «کندتر» هستند.

دویدن

«دویدن» در ابتدا بصورت راه رفتن سریع با قدمهای نامنظم و متزلزل در تمام بدن است که باعث «افتادن» کودک می‌شود . دویدن کودک برای سریعتر رسیدن به محلی نیست بلکه این یک نوع فعالیت لذت بخش است. تکمیل مهارت دویدن تا «پنج سالگی» طول می‌کشد. و پس از آنکه مهارت شد از این قدرت خود در زمانهایی که سرعت دادن به حرکات لازم است، استفاده می‌کند.

پریدن

«پرش» کودک «دو ساله» عبارت از این است که «خود» را از محلی که ایستاده به پایین بیاندازد، در این سن کودک هر دو پای خود را همزمان بلند می‌کند و همزمان نیز بر زمین می‌گذارد. چون مهارت کافی در سن وجود ندارد کودک روی زمین می‌افتد و برخاستن نیز با دشواری همراه است. این مهازت در «چهار سالگی» تکمیل می‌شود. اما پریدن او تنها شامل پریدن از جاهای بلند می‌شود و در این سن نمی‌تواند از موانع بپرد.

شنا کردن

این که یک فرد در چه سنی شنا کردن را می‌آموزد بستگی به فرصت و موقعیت او دارد. این اجتماع و خانواده است که باید موقعیت این کار را برای کودک فراهم کند عده خیلی کمی از کودکان این مهارت را قبل از چهارسالگی فرا می‌گیرند، در حالی که تعداد زیادی از کودکان تا مدتها بعد بر این مهارت تسلط نمی‌یابند. و تعدادی هم تا آخر عمر خود مهارت کافی در این امر بدست نمی‌آورند.

«شنا» مستلزم هماهنگی کامل اعضای بدن است و در فراگرفتن آن کودک باید بیشتر از سایر مهارتهای دوران کودکی تمرین کند.